Bak anneciðim, Ne kadar da minikmiþim! Gözlerimde gülücükler, sevimli bir bebekmiþim... Hayatý tanýmadan, belli ne çok sevmiþim. Hiç ayrýlmayacak gibi sýkmýþým elinizi! Meðer dertlerde büyüyormuþ büyüdükçe insanýn içinde... Hayat acýmasizmiþ pusuda...Büyümemi beklercesine. Elimde yok artýk elma þekerim, keten helvam, Dudaklarýmda o kayýtsýz gülüþ yok artýk. Meðer o günler ne de güzelmiþ! Bahar bitmiþ anlamadan , kýþ gelmiþ. Dostlar bile unutmuþ, çekilip gidivermiþ... Bu gurbetlik acýsý içini yakývermiþ. Yapraklarýn dökülmüþ, çiçeðin soluvermiþ. Meðer hayat...Goncayken güzelmiþ anneciðim.