vakit sonun bir öncesi hýrçýn dalgalarla ört üstümü sevgilim gün/eþim sönmüþ madem savur ruhumu kefenle yüreðimi matem et …
yularýndan sýyrýlan gecenin gölgesiyle besle içimdeki karanlýk kuy(t)ularý o kuy(t)ular ki rahminde topraðýn Yusuf yüzlü sancýlar içinde ölü aþklarý zaman b/içince
derin kaz makberimi sevgilim ahraz çocuklarý tutuþturup eteklerime döndür yüzümü semaya semazenler yürüsün önüm sýra uzanýrken arþý alaya kanatsýz melekler ç/aðlasýn baðlasýn ayaklarýmý ak kuþlar kamburuma yükle tabutumu ki kamburum gün/ahlarýmdýr
ey sevgili yürürken gidiþinin huzuruna sorgulardayým; yürek derin mi derin bir girdap dört duvar azap m’imlenmiþ odalar fiþlenmiþ aþ(ý)klar nedenini ekip niçinini biçtiðim bir zamanda üryaným iþte hiçin ötesinde akýl terazim bozuk keþkelerim ayyuka çýkmýþ
gümaným yok artýk yolak belli yolcu belli bu ceset kendimin son ritüelidir son düþ kentimin
sýrla hayallerimi sýrlý aynalar ardýnda yokluðunun fitilini ateþleyip göm beni usulca yorgunum çok kederi orman olanýn turabý da yorgan olurmuþ
vakitlerden bir vakit vakit sonun bir öncesi…
-nitera-
Sosyal Medyada Paylaşın:
nitera Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.