Olmuyor.
Yapamýyorum.
Gitmek istiyor, gidemiyorum.
Ne zaman gözlerimin önüne, gelse sevdiðim birileri
Gözlerim yaþarýyor.
Ve!
Burnumun direði kýrýlýyor
Gidemiyorum.
Hasret dolu içim, memleketimin topraðýma havasýna
Daðlarýna
Daðlardaki, ormanlarýna hasret doluyum.
Sularýna.
Soðuk, rüzgârlarýna,
Mezarlýklarýndaki, mezar taþlarýna hasret doluyum.
Amma!
Gidemiyorum.
Burnumda, tütmekte
Burnumda tütmekte taþý topraðý, havasý sularý
Asýrlardýr akan, pýnarlarý
Ýstiyorum’ ki son nefesim orada verisin.
Yeter ki verilsin, ister bir otel odasýnda ister izbe bir köþede
Amma!
Gidemiyorum.
Koklamak istiyorum, taþýný topraðýný
Eðilip öpmek istiyorum, dindirmek istiyorum hasretimi
Bol, bol.
Üzümünü yemiþlerine olan hasretimi
Fakat bir þeyler mani oluyor bana.
Gidemiyorum.
28 Tem. 17
Ahmet Yüksel Þanlý er