SONSUZLUĞA SERDİM SECCADEMİ

Ruhumu sardý derin düþünce.
Hayatý sorguladým ince,ince.

Kainat , insanlýk niçin var?
Ruhumu yakýp giden sorular.

Olmaz kendi kendine zerreler.
Nasýl canlanýr akýlsýz hücreler?

Binalar olmazken hiç ustasýz.
Gemiler nasýl gider kaptansýz?

Bir köy olmazda muhtarsýz.
Kainat nasýl olur sahipsiz?

Düþünce girdabýnda iken baþým.
Buldu hakikatý, dindi acýlarým.

Aklým ruhumu okþadý derinden.
Huzur kapladý her yerimden.

Anladým hakikat deðil sýr.
Gönlümde hiç kalmadý sýnýr.

Gönlümü açtým mavi sonsuzluða.
Þaþtým bazý insanlardaki inançsýzlýða.

Akýl bilmem yerde mi,gökte mi?
Sonsuzluða serdim ben seccademi

Sosyal Medyada Paylaşın: