Sesim boðulunca kendi içimde Çýðlýðým bulutlarda þimþekleþir Gürül gürül yaðmurla damlayýp Toprak buharlaþýr bedenimden Gül yapraðýný kýraðý süsler Yýldýzlar kaçýþýp yol verirken Ay saklanýr kuytuya
Davul zurna sesli þölenlerin Arkasýnda güneþ saklanýr Loþ, gökkuþaðý deðil ki Duman buluta benzesin Sesini duymayan sessizlik Saðýr eder kendini Susmaz
Yürü hele sözü kurþun kehribar Dört mevsim yürektir bu daðlar Bar spotlarýný güneþ mi sandýn Sarhoþ sarkýyorsun sabahlara Aç bakalým ellerinde ne var Sabahlýkla gelmez bahar Kalma üryan
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.