MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Döngü
Ahmet Bektaş

Döngü


Döngü

Tek þey bilir aslýnda, her þeyi bilen!
Her þeyi bilen, hiçbir þey bilmediðini bilen...

Geçmiþe atýlanlarla, geniþliyor evren!
Zerreye bak sen, geleceði görmek istersen!

Kliþe; “Topraktan gelip, topraða dönmek”
Marifet olan, hiçlikten gelip, O’na dönmek…

Doðumu “Ölüm” gibi düþün, topraðý “Ana”;
Su, halden hale giriyor; belki ölüp ölüp diriliyor!

Ýnsana benzemiþ çoðalýnca ilahlar;
Yarý insan, yarý ilah; doðuran ilaheler!

Dünyayý sahiplenen efendiler ve ilahlar;
Ýlahlarýn gölgesinde efendiler; kudret ve silahlar!

Aç karnýný bile doyuramaz ki zayýflar?
Ölümsüzlüðü arayan, boða deviren “Yiðitler”!

Uydur; daðlarda yedi baþlý ejder, gökte azgýn boða!
Yerde bunlarla dövüþen, “Sahip” olsun insanlýða!

Kurt kocayýnca, maskarasý olur yavuz itin!
Sonra kuyruðuna teneke baðlarlar, uyuz köpeðin!

Gökten gelen her þeye “Evet”; saf, iyimser, hümanist!
Ýlk “Hayýr” diyen, kadýn ise ilk feminist!

En iyi, en kötü; en kötü, en iyi!
Ben neyi dilersem, sonuçta o iyi!

Patron kim; Dünya’ya hükmeden, sen mi?
Katýþýksýz, kapsamsýz, sade “Ben” mi?

Maksat “Doyuma ulaþmak” olunca, sonsuz ihtiyaç var!
Terk etmeyi göze alan için; hesapsýz bereket var!

Kudretli hem de aziz; neden yüzüðünde zehir taþýr?
“Gölge etme, baþka ihsan istemez!” fýçýda, bilge fakir!

Altta kalan, ezilir; niteliksiz ve aciz olan kinlenir üsttekine!
Ýntikam almak ister biçare; medet, efendi edinir kendisine!

Yol açan, önde; takip edilir! Takipçiler doðal olarak geride!
Hiçbir þey tam taklit edilmez; yeni þeyler bulan zaten ileride!

“Kýsýr döngü”, var sanýlýr; bunda insan yanýlýr! Evrende tekrar olmaz!
Her þeyin bir yolu var ama bir yýldýz ayný yörüngeden iki kez geçmez!

Ahmet Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.