H e r þ e y unutuldu
yürüyen sessizlik bile
ve sevdiðim
bir zamanlar ayrýlýk
böylesine eksik
ölesiye ihtiyar kokmazdý...
Ve sabahýn ilk çið damlasý
eski tende umuda dönerken
içimize çýrýlçýplak saflýk düþtü
anamýzdan emdiðimiz sütün
sevda renginde uyurken
bir bulut dövüþmek için
yaðmurun ardýndan çýka geldi
kokusunu tanýdýðýmýz
toprak solucanlar
çamur hayatta kalmak için
bölünerek yaralandý…