ah cemo dur dedi durmuþ
bilirim hasret yükselen sur
ama dur
gelme peþimden
bir kýz iki oðul emanet sana aliden
doya doya sarýl doruða
çýk daðlara hesap sor
kaburganý kýran tomruða
acelen ne gelme dur
durmadýn
ellerine yaktýðýn kýna terk etmemiþti
daha ellerini
tuttum
buza kesmiþ kýzýl alev parmaklarýn
incisini bekleyen midye gibi
açýldý
açýldý
açýldý
kapandý sonra dudaklarýn
gözlerinden yol bulmuþ akýyordu
içine sýðmayan o yeþil ýrmaklarýn
ne bir eksik ne bir fazla
sayýlýymýþ nefesi insanýn
kalp dururmuþ
dururmuþ zaman o zaman
omuzlara ray döþermiþ veda treni
son yolculukta
anladým
öptüm ellerini ramazanýn
aðladým
hicran aydýn akçakaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.