BAK ! ÝSTANBUL AÐLIYOR ...
===========================
Bir ukdedir anýlar, deðiþmedi ezelden,
Gözümde canlanýrken, yýktýn beni tez elden.
Merak edip beklerken, esirgedin bir telden,
Sen yoksun diye þimdi, bak Ýstanbul aðlýyor!
Yol bitmezdi gelirken, Esenler¹di son durak,
Özlem dolu saatler, yüreðim sanki kurak.
Bazen kanatlanýrdýk, uçamayan bir Burak,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Gazi Osman Paþaydý, gelince duraðýmýz,
Merkezde buluþurduk,pembeydi konaðýmýz.
Gök kuþaðý gibiydi, bizim gönül aðýmýz,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Kendimizden geçerdik, Beþiktaþ”ta gezerken,
Akþam karanlýðýnda, yýldýzlarý dizerken.
Sýmsýký sarýlýnca, mutluluðu çizerken,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Sendin hayat kaynaðým, mevsimlerin dolduðu,
Sana þiir yazarken, hüzün beste olduðu.
Sende kalmýþ kimliðim, þimdilerde solduðu,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Gözler konuþurdu hep, Ortaköy”e giderken,
Ellerimde ellerin, canýmsýn benim derken,
Akþam olur geçerdi, sanýrdýk daha erken,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Bir tutamdý mutluluk, rüyaydý geldi geçti,
Kalbimin zincirini, orta yerinden biçti.
Metropol olan þehir, sensiz þimdi bir hiçti,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Yüreðime kar yaðdý, Aksaray”da yürürken,
Akþamüstü ayrýlýk, sis geceyi bürürken.
Ayaklarým tutuldu, geri geri sürürken,
Sen yoksun diye artýk, bak Ýstanbul aðlýyor!
Hakan KURTARAN
01.05.2008-Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.