daha dooðmamýþ bir bebeðin çýðlýk sesleri kulaðýmda sanki bir ömür geçirmiþ gibi anlatýyordu bana mutsuzluk, acý, keder bunlarýn hiç biri yalnýz senin kaderinde yazýlý deðil sen her seferinde silip baþtan yazýyorsun bunlarý defterine ve çýðlýk çýðlýða kesiliyor sözcükleri düþündürüyor....... hep bende aratýyor adeta tüm sorunlarý aðlasam, haykýrsam.. hayýr kaderime ben yazmadým maviþimden ayrýlmayý istemedim bir baþkasýnýn sevgilisi olmayý desem inanýr mý bana?? o içler acýsý çýðlýklarýyla beni yerin dibine sokmaktan beni onca karýþýklýk içine atmaktan vazgeçer mi ? ya da her geliþinde bana sen haklýydýn der mi ? inanmaz ki bana nasýl inansýn ? zaten kim inanýr ki buna ? bazen.. lanet okuyasým geliyorda kendime ya gerçek olurda seni göremezsem korkusu var iþte þimdi uyusam, kapatsam gözlerimi, dalsam derinlere ve o doðmamýþ bebek ayný seslerle gelse yine ona anlatsam.. koynuma sarýpta onu.. aðlasam.... elimden tutup beni bu dertten kurtarýr mý acaba ? saçlarýný okþayýp, gözlerine bakarsam ve seni seviyorum bebeðim dersem ..... beni seninle geçmiþte kalan zamana sýfýrdan baþlamak üzere götürür mü acaba?? Sosyal Medyada Paylaşın:
selencikk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.