küflenmiþ ayak seslerinin uðultusunda ruhumu ýskalayan rüzgarýn ýslýðý bu.. taa kanadýndan kýrýlmýþ bir vaktin, iç çekiþi..
.....
damarlarýnda acý taþýyan kuþlardan bilirdim seni ruhum tenimden sýyrýlmamýþken mahir bakýþlarýnýn hiç geçmeyen kahvesindeydi kalbim çünkü öyle ki sen kokan cümlelerime baþ tacý yaptým dudaðýndaki tebessümü
içim, pazarlýksýz kavgalarýn ortasýnda kaldý yâr karanlýðýn mahþer sýcaðýna uzanmak gibi bu sevda ama meftun gözlerimin ertesindeki yaralý an(ý)lara yenilmiþliðimin sükutu, bilesin ki gününden vuruldu güneþ elem aðarýyor gökyüzünde
bir kere yandým ya dimaðý olmayan sözlerinde aklarla boyalý aykýrý rüzgarlar sývazlýyor hüznümün sýrtýný yüreðimdeki ustura yarasýný sök al benliðimden yaðmur bulutlarý gibi bas karanlýðýmý koynuna, avuçlarýmýn duasýyla ki "umut var oldukça yaþarmýþ sevda"
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.