Gel beni yok sayma.. Ömrüme yoldaþ bildigim Sevgi bir yana aþk bir yana. Beni hasretinle oyalama Þehla gözlere sýðýnan mutluluk adina Yaþam baþlý baþýna bir karmaþa olsada Varlýðýmý hice sayma.diyorum Ben deðilmiyim Hasret yollarýný meskeni sanan Mahzun gecenin ortasýnda. Karanlýða meydan okuyan.
Eðilir ya; Buðday baþaklarý rüzðarýn önünde . Ben degilmiyim Yüregine eðilen Seher vakti çimenlerle aðlaþýrken, çýð sanýlan Ben deðilmiyim.
Unutmadým hiç bir ani, unutamadim Mevsiminde veya ikliminde Olgunluga eriþip tatlandýðýmý. Göðsüme mahkum ettim kederlerimi Sen üzülme diye gizledim Aðýr gelsede acýlarým Bilesin þikayet etmedim. Kurusada tek tek umut pýnarlarýn Varlýðým daim, kaynaktýr sana. Varsa eðer, seni böyle Özünden seven. O zaman beni, unut diyorum. Hatýrlama baþtan sona Unut diyorum.
G.B.Cantekin 23.04.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cangül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.