Yâr-u Yâre
Herþeyi görüyorum þimdi,
Anadan ürüyan, çýrýl çýplak.
Kara çarþali onca hissimi,
Yine o güzel ortaya koyacak.
Elim,boðazýna sarýlmýs günlerimin.
Uzaðýna gitmiþ ayaklarým,sevdiðimin.
Yârdan bi haber yüreðim,
Yollaný da unutmuþ tüm ümitlerin.
Kapamýþ gönlünü,kilitlemis kapýlarý.
Sýralamýþ yar kokulu mýsralarý.
Dökerken gözünden kanlý yaþlarý,
Yâr çýkagelmiþ,çatmýþ kaþlarýný.
Eþi emsali yok bu geliþin,
Geliþinden belli bu son gidiþin,
Sakýn ha unutmayasýn,
Aralýktýr kapýsý sana yüreðimin.
Yâr oldun bana,yâre oldun.
Seydunama pare oldun.
Þu gönlüme ferman,
Yarýnýma hükümran oldun .
Þimdi gidersen gönülden öteye.
Gam bile tutamaz gönül,
Döner günden güne deliye.
Senli onca düþ varken,
Söyle yâr!Bu gidiþ niye?
Mustii YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.