MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yavuklu 22-Adem
İbrahim Çelikli.

Yavuklu 22-Adem





büyük þehirlerde yaþýyor olmanýn avantajlarýný yaþadým
her yerden, her mevkiden birine ulaþma imkaným oldu
harçlýksýz kalmadým, inþaatta çalýþtým garsonluk yaptým
Ankarada okulda, mahallede, yolda herkes tanýþým oldu


komþumuz minibüsçüye çýraklýk yapmaya baþladým
bir gün küçük bir kýz çocuðu, dünya umurunda deðil
cývýl cývýl, pýrýl pýrýl bir hali vardý, hayran kaldýðým
son duraktan önce iniyor, ama benim farkýmda deðil..


bir gün para üstünü vermedim.. isteyemedi, inerken
bir nazar boncuðu sýkýþtýrdým avucuna.. sýkýca kapattým
ben “Allah seni nazarlardan saklasýn” diye dua ederken
o bir çalým sattý ki, bittim, istemeden çok kýzdýrmýþtým


hep son durakta bekledim, yoktu, kimseye soramadým
bana göre ilk okulda, olmadý orta okulda olmalýydý
“ne” “ulan o lise son” dedi, minibüsçü, çok þaþýrdým
okul çýkýþýnda bekledik.. aldýk, ama hiç konuþmadý..


saatlerce ondan bahsetmeme raðmen, þoktaydým
Adem abi.. kabaca, pervasýz, “kýz bu oðlan sana aþýk” dedi
çektik bir dondurmacýya, o yere baktý, ben ona baktým
“Adem abi gidelim” dedi.. yemeden-içmeden kalktýk tabi..

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.