Yalnýzlýðýmý demlediðim þu kuytu sokakta çocukluðum geçmiþti oysa ki. Kahkahayla koþtuðum yollar rüzgarlarýn savurduðu çýnar yapraklarý ile dolmuþ. Papatya kokularýný özlediðim þu günlerde, davasýnda haklý bir idam mahkumu sükuneti ile yürüyorum, buz tutan ellerimi ceplerime koyarak. Tek dilekti ancak sallanan bir hamakta bitmiþ bir öykü huzuruyla uyanmak. Ve þimdi yeni ama kasvetli ayrý bir asra uyanacaðým korkusu ile iyi geceler.
-Hakiyazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakiyazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.