Kalbim benim evimdi Kapýyý çalmadan ansýzýn girdin içeriye Evimin odalarý büyük ama issiz ve soðukdu Önceden güneþ elbet girmiþ Ama kara bulutlar üzerine sarmýþtý zamansýz Zamansýz vakitsiz beklenmedik kara bulutlar Yaralarý kapanmadan , Açýlmýþ açýlmýþ açýlmýþ Ah misafirim ah Biliyorum kalýcý deðilsin evimde Geçerken uðradýn Yok yok sen Geldiðin yere yanýma evime hiç gelmemiþ gibi git Senden hiç bir iz hatýra býrakma bana.sakýn Mutluyum sensiz Gökyüzüne uçurtma uçurtmayý Mutluyum sensiz þarkýlarla coþmaya Ayakta duramam mý sanýyorsun Ben ne depremler geçirdim Yýkýlmadým Ben ne yangýnlar geçirdim Yýkýlmadým Kaç kere uçurumdan düþecek olmadýmmý Yýkýlmadým Sen Senin geliþin Gidiþin Var olup yok olmanmý Beni yýkacak Güldürme beni güldürme Hadi çek git Sakin Sakin Arkana bakma Sana evim kalbim ruhum kapalý Kapýmda kolede olsan Evime girmene asla izin vermem Güle güle Dokunma bana Dokunma benim masum sevdama Geri gelmemek üzere git Hoscakal yalancý sevdam
Þengül Erdoðan kardelen_-3372
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen_-3372 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.