IŞIK TAİFESİ

Bir hülya’ya d/alsam

Masa/l altýnda sema nazlanarak düþer k/oynuna

Bülbül s/ezginde y/anar

Y/el susar k/okuna

Toprak ana ç/oðulluðundayken erik dalýnda s/açýlýyorum

R/ahmetin yaðsa ikra/mýn s/on demliðine

N/utkum t/utulur,

K/ulaðýný kapýda bekleten turluðumun Musalýðýnda;

Mazot tüküren gemiler þimdi bebek gözlerim

Dibi tutmuþ üçüncü tek/illerinde perdelenir, þehir.

Köþe kapmaca oynayan duvar yalnýzlýðý

Daraðaçlýðýn rahibeliðinde Ýo,

Boðazýn boþuna öküz geçidi deðil Ýstanbul!

Sen anla, beni yoksun dudaklarýmda !

Y/itip giden ucu ateþe verilmiþ kaðýt vapurlar

Satýr satýr yarým k/alan cümleyim Yusuf þivende.

Geçikmiþliðim kör dibliðinde susma orucu

K/adýný mühürlesem Hemoros’un bronzuyla

S/on y/akýmlýk þakaðýmdaki zaman

Müstecir g/ayýrlýk bizimkisi dedi k/adýn, adama.

Ýnce tesbih taneleri savruntusunda gelirim ayak ucuna adam.

Aitliðim Kenanlaþýr

Gülüþün ki

Güneþim d/oldurdu odacýklarýma.

Gözlerin ;

Ateþim b/oldurdu üþüyen tenime

Y/okluðunu sorma k/adýn, bana!

Gordion

27/02/2017



Sosyal Medyada Paylaşın: