“ Bazý þiirler okunmaz sonra cýss ! olur … “
Kambur insanlar gördüm
-yaþlý deðillerdi hayýr -
Yapýp ettikleri sýrtlarýnda birikmiþti
Koþuyorlardý yarým yamalak
ve yüzlerinde
bilen ! bir eda ile
Kimi hýrsýna yetiþmeye çalýþýyordu
kimi hayallerine
Kimi imtihandan kaçýyordu
kimi korkularýndan
Yalnýzlýktan …
Kendi olmaktan …
Allah var
ben
böyle pis kokan koþucular görmedim
önceden
Sen de koþ … diyorlardý yüzüme bakmadan
Koþ nereye diye sormadan
Ben seni bekliyordum
bu kýyametin ortasýnda
Seni
Enikonu seni
Ýçini dýþýný
Varlýðýný yokluðunu
Vaktim azalmýþtý
Nefesim daralmýþtý
Ben/im/i kaybetmiþtim
Anladýðýný varsayýyorum
Baðýrdým
Göðüs kafesimi yýrttým
Temizlenin !
Hiç kalana kadar !
Ah ! Cahil ve çirkindim ya
Nasýl da fikrimi tez elden çürüttüler
Allah var maharetliydiler !
Öyledir insan
Kalben bað kuramadýðýnýn fikrini
alelacele çürütür
- baðlantýlarda sýkýntý ya da sýzýntý iþte -
Anladýðýný varsayýyorum
Velhasýl
Ýnsanlar doðurduklarýna dikkat etmeli
Özen göstermeli
çocuða …
fikre …
duyguya …
Yoksa
doðurmak deðil
kusmak olur gerisi
Pis koku ! Kusmak !
Anladýðýný varsayýyorum
Özgür SARAÇ / Râzý
18022017Denizli