Sen Bilmesen De Olur

Ýçimde bir keder limaný Kadýköy sahili,
Ne vakit geçsem oradan efkârlanýrým.
Utangaç hüznüme karþýlýk hoyrat yalnýzlýðým.
Kýrar da geçer gönlümün ahizelerini.
Eserken baþýmda kavak yelleri,
Hangi mevsim olursa üþürüm.
Yakarken gönlümü sevdanýn kor alevi,
Tuttuðunu koparan ellerimde bir boþluk hissi.
Sahi neredesin iki gözüm.

Kadýköy’den Sirkeci’ye geçerken,
Dünya yansa umurumuzda deðildi.
Sahi ne güzeldi o yýllar.
Adýna sen dediðim can yakan yýllar.

Ellerimde hep kýrmýzý bir gül olurdu.
Sana sunulmayý bekleyen.
Her mekân bizimle b/aþka anlam bulurdu.
Biz balýk ekmek yemek için sýrada beklerken.

Þimdi ne vakit geçsem Kadýköy’den Sirkeci’ye,
Sanki yetimim boynum bükük.
Kalakalýyorum bir baþýma koca kalabalýkta.
Ah bir mümkün olsa dönmek eskiye.
Bekler miydim hiç yanlýþ durakta.
Sahi yine ayný durakta rastlaþmak mümkün mü?

Kaç sabaha gözlerim kan çanaðýna dönmüþ çýktým.
Aklýmda sen, fikrimde sen, kalbimde aðýrladýðým sen.
Azrail misin bilmem ki nesin sen.
Ya al canýmý bende kurtulayým.
Ya da özgür býrak beni çýk aklýmdan.
Ömrümde bir gün, yalnýzca bir gün olsun.
Seni düþünmediðim bir sabaha uyanayým.
Ýnan düþlerimde dahi incitmem seni.
Bunu çok görme bana.

Düþlerimin bakir sokaðýnda,
Sen saçlarý örgülü bir kýz çocuðusun.
Evlilik geçmemiþ hiç baþýndan.
Ve almamýþsýn hiçbir çocuðu kucaðýna.
Parmak uçlarýnda yürüyoruz.
Ýncinmesin diye sürünen hayvanlar.
Karýncalara ekmek kýrýntýsý topluyoruz.
Alýyoruz soluðu hiç bitmeyecek olan masumiyette.
Uçurtmayý salýyoruz asumana.
Rüzgâr baþ haydut bizim için.
Koparýrken uçurtmanýn ipini,
Sevgili deðiliz ve hiç ayrýlmayacaðýz.
Bir masal dünyasý ki sorma.
Yazan da biziz oynayanda.
Sen Sirkeci de balýk ekmek yiyen kýrmýzý baþlýklý kýz.
Þimdilerde koynuna girdiðin adam kurt adam,
Yapma inanma dedim ama.
Mutsuz sonla bitirdin masalý.
Gayrý kalmadý artýk yaþamaya hevesim.
Kýrýldý gidiþinle yaþama kafa tutan cesaretim.
Kendine iyi bak iki gözüm.
Çocuklarýn öperim gözlerinden.
Seni hala seviyorum.
Sen bilmesen de olur…



Sosyal Medyada Paylaşın: