Aðrýlarýmý unutuyorum seni düþündükçe,
avuçlarýmýn üþüdüðünü hissediyorum...
Aðlayan gözlerim uzaklara daldý öylece,
yine bir felaket daha olacaðýný seziyorum...
Yalnýzken kapým çalýnmýyor benim,
gönül kapým zaten hep yalnýz...
Sitemkar dolu benim yüreðim,
efkarlýdýr neden bilinmez...
23/09/2010
20:00/perþembe
Þebnem Örs