İz

Yaðmur sonrasý açan güneþ
Ab-ý hayat týlsýmýnda oyun/
renk cümbüþüyle "Alâim-i sema"
ve gelincik narini boyun/
öylesine yaðmurcuk güzelisin/
Ondan bulamýyorum iþte
ve varamayýþým bundan,
kavuþulmazlýða büyüyen
bir hasretlik þiirisin/
ezgisi eksikli türk(ü)
iki kiþilik, aþýk
erdemli sevgiye aranan
yeni taným gibisin/
o kadar meziyetlisinden
hep maþuk özneli oluþun..
fiili yýlgýn, fail
yine o nedenden
kýrýk bir anlamýn
aþk-ý evvelisin/

Yan bakýþlarýný kapatan saçlarýn
akþam rüzgârýyla daðýnýk
eðilir vakurla güzel baþýn/
ok kirpiðin.. ayça kaþýn/
buðulu, çekik gözlerin
peyga vurur bakýþýn/
püsen zerrlerden örülü
aþaðý yel eseni kadar ferah/
ve divana kaldýðý için
çok eskilerde bir ah/
Yazdan kalma bir gün/
kuþluk vakti ya da tün/
boðazlý kazak.. beyaz/
gök mavisi forma
sonra, aniden mevsim deðiþir
okul yolu.. kýþ, kýyamet, ayaz/
beyaz bir pardesüye meyyal/
anýlarla örülü ve çoðu hayal/
ama hiç öyle havaya girip
hayra da yormamalý
netice itibariyle
herþey derinde saklý/
ne yapsak, aþkta da
hep kader haklý/

Oðuz kavutu yemiþçesine yansýr yüze
kaçmýþ zerre-i miskal de takýlmýþ genize/
þekerli kuru.. toz kesifi keskin
hatýrladýkça ne garez, ne kin !
Sarý bir sarsýntýdýr benize/
sevgi sessizi öyküdür
açýlýr mekansýz mahal denize/
Gidiþin bað bozumu zaman
güz, hüzzam.. hazan/
Eylül sonu ve baþý Ekim’in
ne çok sevdim seni ben
hiç ah almadan/
aþk sevgiliye bir ömür
duyulmuþ sevmeli saygýdýr/
sevmenin en insancýl hali
ve erdemli sevgiye verilmiþ
emeðe dair kaygýdýr/
ki, ben oradayým
o uzay.. o dem/
algýþ-kargýþ, bigane/
ve bilinç altýnda yer bulmuþ
arpa boyu bir zamane/
yol yakýný kadar uzakta yýllar/
eksiltmemiþ görkeminden
hiç bir þey ve eskitmemiþ
daha dün gibi taze,
zihnimde kalanlar/
kovalarken birbirini
biteviye anýlar/

Ahmet Kutlu Ayyüce
19-Ocak-2017

Sosyal Medyada Paylaşın: