gecelerden ar/akladým seni ayaklarým toprakta ve tepen bulutlarda tek aðaçlý bir ormansýn içimde narçiçeðim bak dallar ýþýklarý, yapraklar sesi ve aþký doðurarak çiçekler seni ve yaþamý süsler þiirin avuçlarýnda o sevildikçe güzelleþen gülkurusu tenine bakýyor kahkahalarým tek baþýna karanlýða yürüyen bir tutkusun o yaralý mayýsýn coþkulu ilk kanýndan doðan sýrada, ayýn yere yuvarlanmasý var ýþýðýndan önce ve güneþin çatlamasý özleminden narçiçeðim umut yollarýný aydýnlatýyor diye ateþ böcekleri þu kýyamete hüküm giymiþ gazap kokulu geceleri mahkûmdur gece aydýnlýða sen ise bana narçiçeðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurelsurucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.