Bir sonbahar akþamýydý... Dýþarda kýzgýn bir rüzgar sesi, Cama vuran yaðmurun süzülen gözyaþlarý, Ýçerde hatýralarýn yorduðu sensiz ben... Efkârým gönlümü yakacak kadar büyük! Ne yapsam, ne etsem diye düþünürken, Çareyi yine kelimelerde buldum. Seni düþünüp, yine seni yazdým; Hep seni yazdýðým sýrdaþým olan biricik defterime. Bu defter; yokluðunda bana sen olan, Anýlarýmýn büyük hazinesi, Yarýna sakladýðým düþlerimin koruyucusu, Açýp okuduðumda, yine senle olacaðým; Hatýra defterimdi!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.