YAĞMURDA ISLANMAK İSTİYORUM

YAÐMURDA ISLANMAK ÝSTÝYORUM BU GECE
Sensizliðin ateþinde yanarken, filize can veren, yaðmur yýkadý gözyaþlarýmý..
Ateþinin karþýsýnda, buz gibi eridim, ateþ üzerinde, çýplak ayak ile gezdim..
Sormadan, etmeden, destursuz gönlüne girdim, tek taraflý yüreðimi, harabeye çevirdim..
Seni unutabilmek, bir kelebeðin ömrü gibi, kýsa olsaydý, bende unuturdum..
Veya üzerine su dökülünce her yangýn gibi sönseydi yüreðimde sönerdi..
Çok mu iyimserim bilmem, ama hükmedemiyorum, sensiz geçen düþüncelerime..
Karanlýða mum yakmak, istemedim, sen gidince söndü, bütün ýþýklar..
Ýsimsiz bir ressamýn, ellerinde renksiz bir portre, ressam ise..
Bir köþeye çekilmiþ, yüreði yaralý, derinden aðlar içten içe..
Þimdi, itirazým var, sensiz doðan güneþe, neden bulutlar yaðmur olup yaðmaz üstüme..
Sýmsýcak yüreðini bir filize açan, ve topraða can veren, yaðmurda ýslanmak istiyorum bu gece...
Ýsmail KARABELEN_05.08.2013_23:00
Sosyal Medyada Paylaşın: