1.
Yaðmurlu bir gecede gel
Kaçýr beni
Daðlarýn doruklarýna
Havalandýr, uçur beni
Pamuk pamuk
Bulutlarýn üstüne çýkalým
Üstümüze
Yýldýzlý bir yorgan çekelim!
Yer ile gök arasý
Gözlerin üzüm karasý
Herkesten habersiz
Kimsenin göremeyeceði
O büyüleyici
Pýrlanta yýldýzlara
Yalnýz ikimiz bakalým!
Aðrýnýn üstüne aðrýmý koydum
Sýzýnýn üstüne sýzýmý
Seninle paylaþtým geceleri
Karanlýkta sessiz sessiz
Göz kýrpan, kâlbe týrpan
Hilâlinde gözbebeðin
Çolpan Yýldýzý’mý!..
Babil’in Asma Bahçeleri
Senin yanýnda ne ki
Ne ki Ankara, Ýstanbul
Sen ki aþkýn baþkentisin;
Üzüm üzüme,
Gözüm gözüne baka baka karardý...
Bu gece her yer yaðmurlu
Ara beni bul
Seninle aydýnlanýr geceler
Gözlerin Smyrna
Her bakýþýn Ýstanbul!
Þaban AKTAÞ
29.11.2016
2.
KÝM DELÝ?!
Bir deyim var eskiden
’Kafayý kullan
Beþ numara kep giy!’
Þimdi ne giyilse farketmez
Ýster þapka ister fes
Kafayý üþütür kesinlikle
Birazcýk aklý olan herkes!
Rivayet odur ki
Bir ülkede bir çeþme varmýþ;
Suyundan içen delirir
Ýçen delirirmiþ
Ýçmeyen tek padiþah kalmýþ?!
Þimdi þu garabete bak
Acaba padiþah mý deli
Halk mý deli;
’Padiþah!’ demiþ halk,
Çünkü zekanýn tanýmý
Ýçinde olduðu ortama intibak;
Yoksa nasýl rest çeker
Tüm dünyaya bir salak?!
Þaban AKTAÞ
29.11.2016
3.
VANAYI KAPAT!
Ýncik boncuk, kalem defter
Ne var ne yok, hep Çin malý
Ucuz sanýp alýyoruz
Oysa aldanýyoruz;
O yüzden tükenmez dertler!
Birazcýk sýkýntýya katlanalým
Varsýn biraz pahalý olsun
Herkes yerli malý alsýn
Paramýz elde(?), Çin’de deðil
Yurt içinde kalsýn?!
Kaynaklar su gibi dýþa akarsa
Bakanlar seyrine bakarsa
Tüm parayý eller çeker
Yaðmur gibi þakýr þakýr
Elin hazinesi ’dol dol kara bakýr’
Bizimki kupkuru tam takýr!
Ne aldýk ne tükettik
Ne sattýk, ne ürettik, ne kaldý
Hesabýný bir yapalým
Yan yattýk çamura battýk;
Suyu kesip, vanayý kapatalým!
Atýn tembelliði atýn
Ayaðýmýzda Çin malý potin
Hiç farkýnda deðiliz fakat
Gidiyoruz götün götün!..
Þaban AKTAÞ
29. 11. 2016
4.
AÞK ÇÝFT KÝÞÝLÝK OYUNDUR
Caným kuzumdur koyundur
Aþk çift kiþilik oyundur
Ben yanarým ateþinde
Sen soyun gülüm soyun dur
Sen gülsün halinden belli
Dal boylusun ince belli
Al duvaklý gelin telli
Salýnan servi boyundur
Gül iken tomurcuk körpe
Az mý gezdik dere tepe
Gel sen þimdi sereserpe
Sar beni aþkla doyun/dur!
Sensiz ne haldeyim bilsen
Gelip gözyaþýmý silsen
Her gece koynuna alsan
Gönül yurdum gül koynundur
Gözlerin bir derin kuyu
Bir içimlik serin suyu
Sarýl da koynumda uyu
Bu koyun senin koynundur
Rüyâlarda bensiz kalma
Sakýn bensiz düþe dalma
Baþýný dertlere salma
Bu gönül senin payýndýr
Þaban AKTAÞ
29.11.2016
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
5.
ÝSÝMSÝZ BÝR MEZAR
Ne yatý ne katý vardý
Ak koyunu kuzusu
Kara keçisi oðlaðý
Kýl kara çadýrý
Katýrý atý
Sürüsüyle davarý;
Göçmen kuþlar gibi
Kýþýn ýlýman sahili
Yemyeþil ovalarý
Yazýn serin yaylaðý vardý!..
Çalý çýrpý, diken toplar
Yakar akþam olunca
Uzanýr yorgun argýn
Sabah erkenden kalkar
Yufkasýný piþirir
Sütünü saðar taþýrýrdý...
Yoðurt ,peynir, tereyaðý
Bir kaç kütük karakovan
Petekler baharda
Bal ile dolar taþar
Yediði içtiði doðadan
Daðda daldan yapraktan
Ovada topraktan gelir
O topraktan gelmiþ
Toprak ile yaþardý...
Gün geldi
Son göçünü sardý
Yine hýsým akraba
Oðul uþak kýz kýzan
Hepsi yanýndaydý
Yel gibi esip geçti ömür
Yeri yurdu daðlardý...
Dibinden geçtim bu hafta
Kayýp koyun kuzular
Düþmüþ çýngýraklarý,
Baþucunda bir tahta
Taþ yerine dikilmiþ
Sedir aðacý
Ýsimsiz bir mezar
Dökülmüþ üstüne
Çamlarýn iðne yapraklarý
Ne kadar çile çektiyse
O kadar acý
Topraða gömülüp kalmýþ?!..
Þaban AKTAÞ
28.11.2016