Zamana direnir muzaffer kale,
Üzümlerle doldu büyükçe sele.
Bazen teslim olur yaðmurla sele,
Köprüler yaptýrdý ketum Ankara.
Rüya deðil asla gördüðün sahi,
Karþýda yatýyor yedi tek ahi.
Tarihe gömülmüþ bak Ulucanlar,
Daraðacý aldý pek körpe canlar,
Nerde etrafýna neþe saçanlar,
Mezar kazmýþ hergün ketum Ankara.
Hadi dön buyana bak Anýtkabir,
Dik durur haþmetle pekde ekâbir.
Çankayanýn baþý diktir hep maðrur,
Etmez ki cihaný savaþla maðdur,
Yapmamýþtýr asla kibirli gurur,
Törpüler kibiri ketum Ankara
Yoktur Çankaya’nýn olmadý çaný,
Sevmiyor Ankara cenkten kaçaný.