Nalan-ı dîl
Ey Rahmetullah’a açýlan ellerime,âmin..diyen dil
Ahvalimi sevgiliye aþk-ý lisan ile niyazeyle haddini bil
Nalan-ý dîl sed pare çeþmi giryanýma olmuþ bülbül
Odur ki nehirleri kýskandýrýr nar-ý cehennemi eder kül
Kýyama durmayan bedene düþmemiþ ki ilahi nur
Allah diye çarpan yürekte birgün olur elbet sürur
Kýrký bulmadan görmüyor gönül,âmâ serdeki göz
Kýrkýnda kemale eriyor insan dilde deðilmiþ söz
Anladým ki zaman içinde eriyen benim kandilim
Sararýp solan benzime düþmüþ süveyda benliðim
Hangi kapýyý çaldýysam binbir keder ile kapandý yüzüme
Her kavuþma ayrýlýkmýþ bir olunca döndüm özüme
Sýrtýmdaki yükü yýkýp baktým ömrün zerzavat karesi
Gördüm ki nefsi davalarda tükenmiþ hayat merhalesi
Hüzzam bir beste naðmesi gibi yaþlý bedenimde acýlar
Her uzuv lisan-ý hal ile düþmüþ canýma sanki yabancýlar
Kimin gözyaþlarý üzerimde baþýmda toprak kokusu aðýr
Nerede gür-sedâ neden duymuyorum olmuþum saðýr
Hani onca dost yaren boþaldý gönül sarayý
Yýkýldý tahtým hasretlik sardý gayri sýlayý
Hasan yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.