Gözlerini görmeseydim batan güneþte
Güzel görünmezdi ki bana günlerce
Dalgalar sahili okþarcasýna gezindikçe
Sensizliðime yandým iþte öylece
Rüzgar adýný fýsýldarken sessizce benliðime
Ýçimde ne fýrtýnalar boranlar kopardý delice
Baðrým yanar sessizliðinin narý ateþinle
Çaresiz kalýþlarýma yakamozlar þahit oldu
Dehlizlerde çýðlýk çýðlýk kayboluþlarý yaþadým
Gözlerim boþaldý sonbahar yaðmurlarý gibi
Dayanamadý gök benimle aðladý sanki
Þimal yýldýzý eþlik etti yalnýzlýklarýma
Umutlarýmýn sönüþlerinde canlandý hatýralar
Hayallerime zincir vurmuþ düþüncelerim
Özlemlerime prangalar geçirmiþ sensizliklerim
Daðlamýþ yüreðimi gözlerimdeki sevda selim
Kahroluþlarýn umarsýzlýðýnda aþk ateþim
Günlerce gelgitleri gözledi þu naçiz yüreðim
Ölümmüydü ki bizi ayýracak olan bilemedim
Yoksa sonsuzluklardaki bir baþlangýçmý olacaktý
Azrailimmiydi bakýþlarýndaki kor rengi güneþim
Eðer kavuþacaksak son nefeste
SENÝNLE OLSUN ECELÝM ...
07/ 11/ 2016
Esin Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.