Dilsiz bir gece aðýr aksak yol alýrken, Kelimeler gizli maðaradan beyazlýða akýyordu. Ekim de çekip gitmeyi beklerken, Uyku sersemi þehir bir mezarlýðý andýrýyordu. Bir düþ peþinde koþarken, Yaþanmýþlýklardan arta kalan kýrgýnlýklar ayaðýma takýlýyordu. Düþüp biraz düþlemeky varken, Piþmanlýklar beliriyordu. Masamda eski bir defter, Þiirle dolmayý bekliyordu.
Ýrfan Taþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
irfan taş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.