YORGUN
Sabah güneþi ýsýtmýyor artýk beni,
Ayaklarým hayatýn bir adým gerisinde,
Sen gözlerinde umutsuzluðu taþýrken,
Nasýl mutlu olsun sonbahar, bir yabancý busesinde.
Dost kalmadýysa en yakýnlarýn yanýnda,
Kahramansa tüm yenilgiler, zafer çýðlýklarýyla,
Boþluða düþmüþ gibi sevinçler, ümitler, sevgiler,
Bir kaldýrým yalnýzlýðýnda hissedilmeden, sitemle bekler.
Kaybolan inancým mý yoksa ben miyim?
Deðer verdiðim her þey yitip giderken,
Ayrýlýk diye baðýrýyorsa zaman,
Ve eylül diyorsan sen de, yapraklar düþerken aðaçtan.
Yorgun ruhum periþan, acý bir çay deminde,
Saltanat kurdu kuruntular þeytan elinde,
Yitip gidiyor zaman hiç olmadýðý kadar çabuk,
Gel kurtar beni yoksa kabahatin hepsi eylülde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.