Yol

hayaller söylenmeyecek bu gece
atlayýp sözün gittiði yere
tütsü kokan karanlýkta kendi hikayesini arayan turistler gibi


deli baþýn gittiði her sokakta eski istanbul yalnýzlarý
yaþlý bir kadýn kaçar geçmiþinden
bir otel lobisine býrakýr yorgun izler
beyhude akar zaman
karanlýkta kaybolur gözleri
çekilir sonsuz bir uykuya.

gerisin geri
sokaklardan toplayýp adýmlarýmý
kapaðý attýģým kahve
nihavend makamý bir þarkýda
çayýmýn buðusunda
bir bekar odasýna aralanýr pencere
bira þiþesini kaldýrdý adam
denizin dalgasýnda ritmik bir hýçkýrýk.


not býrakýyorum düþbazlara 
bir gece alýn baþýnýzý gidin
tekinsiz olur sokaklar
üstünüze garip birþeyler çekin.


umut olur
fenerini gòge tutmuþ bir gezgin
radyosunun frekansý uzayýn boþluģunda
düþlerinin peþinde tek bir yýldýzýn.
sessizliģin boyutlarý cýzýrdýyor...


dönüyorum!
alýkoyduģun dört duvara
dalýp koltuðumun sýcaklýðýnda düþlere
ayazda üþür erguvanlar
döktüm yapraklarýmý.
sandal oldum
bir damlada yüzdüm.


sitemim!
içimi deþen belirsizlik.
ahýný al, aldýðým ahlarýn.
bensiz uyu bu gece
söndür ýþýklarý
gökküþaðýný doldur cebine.
soluk sözcüklerin týlsýmýnda,
ben gecelerim.
Sosyal Medyada Paylaşın: