Ağaç

bir aðaçtým ben
parkta unutulan
gölgemde çocuklar
hatýrlattý nefes aldýðýmý
haksýzlýðýn karþýsýna
si mge olup çýktým…

günlerce sustum
damarlarýmdan aktý kan
için için aðladým
yüzümü dönerek
dostluðu kardeþliði
gençlerden öðrenerek
tarifsiz utandým…


kaç rüzgar taradý
dalýmý budaðýmý
dimdik durdum
manidar sevgiyle üþüdüm
bedenimi güven sardý
kalabalýk yalnýzlýðým
ay yýldýza boyanýrken
bana özgürlüðüm kaldý…


Feride
12- 04 -2014
Sosyal Medyada Paylaşın: