YAZ REÇETEYÝ..
Sade gönül deðil, vücut’ta yorgun,
Herkese kýrgýným, herkese dargýn,
O yüzden hüzünlü,o yüzden durgun,
Nasýl kurtarmalý bu dertten baþý.
Vücut direncini yitirdi benim;
Bu vefa derdime varmý ilacýn.
Böylede yaþamam imkansýz,çok zor;
Þimdi seksen oldu gönlumün yaþý.
Kim olsa býkardý benim yerimde,
Çileden çýkardý benim yerimde,
Urganý takardý, benim yerimde,
Pay ettim olmadý ekmeði aþý.
Canlarým derdime bin dert ekliyor.
Dinle,tabip bu kalp artýk tekliyor.
Yaþýyor ya, ölümünü bekliyor,
Böyle taþýnýrmi bu kahýr ataþý.
Bu dünyada çile devam gidiyor,
Vakit tamam,ömür gitti gidiyor.
Vefasýzlar caný yaktý yakýyor,
Ýþte bundan bu gönlümün telaþý.
Ýþte böyle tabip, gözüne kurban,
Haydi be nazlanma,nazýna kurban,
Yaz þu reçeteyi, yazýna kurban;
Dertten kurtar artýk çileli baþý.
Tutunduðum dallar elimde kaldý,
Kime can dedimse, ömrümden çaldý,
Bunca yüke yürek nasýl dayandý,
Dertten durulmadý Erol’un baþý.
22.2.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.