sevmek; o bir gerçek!
sevilmekse; o bir muamma!
sevdiðimizi bilip emin oluruz kendimizden
çünkü yüreðimizde yaþatýr çýkartmayýz içimizden
canýmýzdan can katarýz o asil sevgimize
damarlarýmýzda dolaþýr herdem kan niyetine...
yürek evimiz aþkýmýza olur saray
sevdiðimizse o sarayda sonsuza kadar kral
tacý altýndan degilde ebedi-aþktan olan...
ah bir bilse!
emin olamayýp ondan
çaresiz kalarak aðladýðýmýz
uykusuz uzun gecelerimiz olur ya
onu düþünüp uykusuz sabahladýðýmýz...
hasretten kavrulup çok özlediðimiz
çok çok sevdiðini duymak istediðimiz
yanýnda olsak heyecandan elimiz titrer sesimiz
ahh seven gönül hep onunla olmak ister
yastýðýmýzý ýslatýr bazen, döktüðümüz göz yaþlarý
bizi kapsamamalý þip sevdi ve sahte zamane aþklarý...
sesini duyunca kalbim çýkacak gibi yerinden çarpmalý
benim korktuðum gibi beni kaybetmekten oda korkmalý...
bilmek isteriz her birimiz karþýmýzdaki bizi seviyor mu?
ayný duygularý oda ayný anda benimle yaþýyor mu?
veya bahaneler ve beyaz yalanlarla beni avutuyor mu?
kurcalýyor kafamý; iþte delice aþkta, deli deli sorular...
aklýnda kimse olmamalý ’seni seviyorum’ derken
herþeyi göze alýp canýma can bilip onu severken...
herþey ibaret mi zamane sahte bir sevgiden
boþa olmamalý onunla aldýðýmýz her mutlu nefes
hasretinden yandýgým insan buna deðer mi ahh bilebilsem...
ne yazýk ký hiç birimiz bilemeyiz
yürekten sever yürekten seviyor sanarýz sevdiðimizi
seven her kalbe kýzgýn demirle mühürlenmeli sevgi izi
kimseler bilmesin isteriz bizden baþka içimizdeki gizi...
ansýzýn terkedilip, aldatýlýp, yanlýz kalana kadar
kahredip güz’ün hüznünde, sararýp solana kadar
sevdiðimiz insanýn gittiðini bilmekse bir baþkasýna
vade dolmadan, kabre girmeden, yaþarken ölmeye yeter
beklenmeyen aþk-ý vedalar cehennem nar’ýnda yanmaktan beter...
28 Eylül 11:57 2016
Mlk