Bir bilsen nasýl da söktüler gözlerimizdeki gül(üþ)leri.
ve nasýl itinâlý üzdüler anne..
-onlarý hiç affetme-
I-
Yaþamak aðýr mesele ise ölmek kolay mý
basit mi ardýna bakmadan gidebilmek
bir hüznü kutsallaþtýrýp
aðýtlamak cümleleri.
II-
Nefes almak yanmaksa bir’az da
soðumak küllerinden sessizce
kimseler bilmeden dilinin döndüðünce yenilmek tekrar kez kedere
silip silip yeniden yazmak harflerini kaderin
ve dönmek en baþa çaresizce..
Ki
dünyanýn rengi çayýn demiydi
gerisi boþ, gerisi zehirdi!
-ba(ð)zý þeyleri anlamasakta olur deðil mi anne-
III-
...
Bugün arefe
kâlbimi serin tut
topraðýndan öpmeye geliyorum
bekle duâlarýmý cennetinde..