KADER...

Bir ay doðsa tepelerin ardýndan
Sen gülersin karanlýkta yüzüme
Kurtulurum þu feleðin derdinden
Gözün deðse bir tenhada gözüme


Ýçim uçar düþününce derinden
Semalarým pembelere boyanýr
Sen gelmezsen þu gönlümün þerrinden
Hüzünlerim hançereme dayanýr


Sonrasýnda boyuyorum siyaha
Umudumu, bebeðini gözümün
Çölde kalsam hayal etmem bir vaha
Uçurumdan farký kalmaz düzümün


Hasretinle ateþlenen baþýmý
Taþa vursam taþ yarýlýr derdimden
Dört mevsimde mihman olan kýþýmý
Her ne yapsam gönderemem yurdumdan


Benliðimi yarýnlara taþýyan
Merakýmý, hevesimi yutarým
Her gecenin peþi sýra ýþýyan
Günlerimi geçmez pula satarým


Amaçsýzca gökyüzünde savrulan
Zerre gibi bakan göze görünmem
Kerem olsam ateþlerde kavrulan
Kader böyle deyip hale yerinmem



09.09.2016





Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. KÖPEK VE İNSAN.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..