KALBİMDE NABZININ ATIŞI GİBİ (54.)

Ben hep uzaktan sevdim seni
Oysa birlikteliðimize kurmuþtum hayallerimi
Hiç dokunamadým tenine tutamadým ellerini
Öyle özledim ki seni sularýn topraða akýþý gibi

Gözlerin çaresiz bakýþý gibi
Kalbimde nabzýnýn atýþý gibi
Öylesine sessiz ve yalnýzým ki
Gökteki yýldýzlar gibiyim

Baþkadýr benim sevmelerim
Senden uzakta kaldý tüm hayallerim
Kýrýldý tüm umutlarým
Kim bilir þimdi nerelerdesin

Kýrk umutlarýmý býraktým bir yana
Sözlerin bittiði göz yaþlarýmla
Haykýrdým isyanýmý kaderden yana
Tel tel hüsran dokundun yüreðime

Öylesine acýlý öylesine acýlýyým ki
Yaþamak seninle güzeldi hayal ötesi
Þimdi hangi karanlýklarda ararým seni
Duygularýma yenik düþtüm yine

Kaldýramadý yüreðim
Yaralýyým derinden
Yalnýzlýk kokuyor bedenim
Gel artýk hafiflesin acýlarým kederim

Yalnýzlýðýmý al koynuna
Sýkýca sar kollarýnla
Caným kaným çekildi üþüdüm birden
Duymaz oldu kulaklarým tutmaz oldu ellerim

Þu anda seninle olmak vardý
Ruhunu ruhumla sarmak vardý
Baþýmý göðsüne yaslayýp
Gerçeklere dalmak vardý

Masmavi düþler diyarýnda
Parlayan yýldýzlarýn ýþýðýnda
Seninle göz göze gelmek vardý
Ne yazýk ki gördüklerim hayaldi

Fatma Ayten Özgün




























































































Sosyal Medyada Paylaşın: