O MAVİ GÖZLERİNE HASRET

Ey insanoðlu
Bir vataný seveceksen önce insanýný sev
Duysan diyorum Nazýmý, ne güzel söylemiþler
Seveceksen onun gibi sev...

Acýlar bitmiyor her gün elem
Nasýl yaparým mutluluðun resmini
Nerede huzurumuz
Ne günler geçmiþ acýlar sere serpe
Vatan hasreti ah nerede
Yokluk suyunu içmiþ derede
Yerler kangren olmuþ acýsý içinde
Kýrýk bir kalem kalmýþ elimde
Ne yazar ne de çizer dururum...

Ey yiðit oðlu yiðit
Ýyi ki var muzaffer ordumuz
Korkusuz cengaverler caddelerde
Koruyor vataný bu millet
Türk Bayraðýný tutuyor gönüllerde
Bu iman gücü var içinde
Korkmuyor hiçbir þeyden bu insanlýk
Atasýndan almýþsa metanet
Umutsuz gecelerinden deðil
Aldanmaz hiç kimseye gözü açýk bu millet
Artýk kalkmýyor bu gemi limandan
Nasihat almýyor insanlýk bu zamandan...

Ne vakit susacak bu siren
Her gün yeni bir þehit elem
Ey þehidim sen rahat uyu
Bu dünya bu insanlar varken
Yalanla beslenme sakýn
Alýnacak her damlanýn karþýlýðý
Gözün arkanda kalmasýn
Bu aziz milletim var olsun
Deðiþen haritalar mý var genelde
Kuþatýlmýþ her tarafýn ateþ-i cehennem...

Bekliyor ordumuz her yerde
Yeni bir kurtarýcý arar durur sinem
Bu millet bekler eski günleri
Camilerde ezan sesleri
O mavi gözlerine hasret
Hadi kalk da gel ne olur
Bizi de misafiriz artýk
Dindir içimizde acýyý
Alsýn bu insanlýk senden ibret

Behçet Bük 1521/12.8.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: