beni boş ver

uyan artýk gökyüzüm
uçmayý unutsa da umutlarým savurtur dalga saçlarýný kanatsýzlýðýma
ben buluttan geçtim geçmesine de yaðmur benden geçemedi bil
çocuk da deðilim ki gökkuþaðýna kanayým benim kanamalarým hep içimedir bilirsin



uyan artýk topraðým
aç gözünü uzat ellerini ölü bedenlerin çürümüþ bereketinden
filizlensin uç versin dudaklarým gamzelerindeki en kurak vadilerden
öncesi bir duvarýn köþesiydi sýnýrlarýmýn bilirim ama sonrasý bana bile sarmaþýk



uyan artýk yalnýzlýðým
hangi kuyuya salsam yüreðimi aþk çekemiyor artýk nasýr tutan ellerim
hangi gölgenin peþi sýra takýlsam güneþe sen diye bir o kadar yanýyor gözlerim
en çok ta gece seviyor beni bir de sensizliðim



neyse
sen beni boþ ver
ýssýzlýðýma adým adým yön verecek bir kumsal
çürümeye yüz tutmuþ bir sandal bulur tünerim ben nasýl olsa yine bu gece
martýlarý da düþünme onlarýn köleliði ne deniz ne de balýk artýk



içelim güzelleþelim
biz içelim yýldýzlar kýrýþtýrsýn
biz yýldýzlara kadeh kaldýralým kaldýrmasýna da içimiz çekilene kadar yine de içimize içelim
demiþ miydim bilmiyorum ama sarhoþ olmak deðil en çok sensizliðe ayýlmak yoruyor beni



olmadý be yar
ne iklimlerden
ne gecelerden
ne ölümlerden geçtim de bir tek senden geçemedim



dedim ya
sen beni boþ ver
ve bil ki nefes alamasam da inan sen hep en güzel köþesi oldun ciðerimin…








ilhanaþýcýaðustosikibinonaltý



Sosyal Medyada Paylaşın: