On dört sene memleketi yönettik,
Döndük geldik tekrar baþa birader!
Bilinmedik tüm yollarý denettik;
Caným yýllar geçti boþa birader...
Önceleri Kürt sorunu yok dedik!
Döndük sonra bu sorun ne çok dedik!
Siz bir susun, akla karýn tok dedik!
Hep su kattýk, piþmiþ aþa birader...
Önce, milli bayramlarý kaldýrdýk!
Sonra toptan, Atatürk’e saldýrdýk!
Ýmam hatipleri yurda doldurduk!
Dedik sorun; “Kemal Paþa” birader...
Daha önce peþmergeler gelmiþti,
Tüm aç itler, fýrýnlarý delmiþti!
Sonra biri, Suriyeli almýþtý;
Bakmadan hiç gözde yaþa birader...
Batý bize fazla karanlýk geldi( ! )
Zaten hepsi, Hýristiyan ve eldi…
Araplar pek kara, çok ta güzeldi!
Ampul astýk daða, taþa birader...
Türkiye/mi “yarým ada” bilirdik…
Karþýlýksýz sever, hem de ölürdük!
Ada olduk, huzur dolduk, delirdik!
Hak acýsýn, vatandaþa birader…
Huzur bile huzur duymaz yurdumda!
Hiç güven yok, ne devlet ne ordumda!
Nerede bu huzur diye sordum da;
Git!.. Dediler, paþa, paþa birader…
Konya-2016/07
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.