Gönülden gönüle esen boran/ým Kýrdýðým kalplerin hesabý yoktur Aklýma geldikçe titrer her yaným Bilirim günahým herkesten çoktur Dualarým kabul görmeden döner O yüzden dilekler mum gibi söner..
Derviþ olup düþsem bilinmez yola Dilimde sazýmý söylesem çalýp Hükmü geçmiyorken aklýmýn sola Ýnsan nasýl yüzer bir gönle dalýp Ah kendime dahi hükmüm geçmiyor O yüzden bir aþký sürüp biçmiyor..
Sitemler gözüme çekerken perde Bir arayýþ baþlar gönül kapýmda Unutulmaz denen duygular nerde Sevmiþ olmam lazým kendi çapýmda Yoklarým kalbimi boþa atýyor Uzanmýþ boþluða dertsiz yatýyor.
Suçlamasýn kimse sevmedim diye Sevdanýn türküsü sadece dilde Neden hep tek suçlu ben oldum niye Ýkisi de suçlu bülbül de gül de Ama vebal güle yüklenmiþ çoktan Ve gül boynu bükmüþ solmuþ hiç yoktan.
Ayvazým DENiZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.