karartýlmýþ kaç akþamýn aynasý yüzün izi uykusuz sabahlarýn sabahý bulamayan yorgun gece zifte bulanmýþ ay sevda kaçkýný çizgilerin bastýrýlmýþ duygusu
yüzünde annenin sevgi soluðu derken eklenen aþksýz acý yýllar yol arar nerde soluk alacaðýný bilemeyen huzur’suz kara kurdeleli nice gün hayat atlarý kiþnemeyi býrakmýþ kirli gri bir göl ölü nilüfer’ler
artýk ekmek kýzarmýyor yüzünde adým anýldýðýnda gelincikler açmýyor soðuk bir rüzgâr uçuruyor baþýný çiçeklerin yoksul türkülerle salýnmýyor ekin baþaklarý eteðimizde kalýyor tarlanýn taþlarý
sevda þarkýmýzý söylemiyor yüzün kolay esnemiyor evler baþtan aþaðý kaynar sular dökülürken baþýndan yarýsýnda merdivenlerin soyunuyor ay mavisi akþamlarý zehir içmeye alýþýyor güneþ, lekeli kadehten kana bulanýyor insanlýk yolu
yüzünde bir kanepede oturup, dinlenmek istiyorum hiç sorunsuz bir ikindi eskitilmiþ de olsa resmin gülü çýkar yüzünün ay’lý yerinden..
30. 06. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.