gecenin koynundaki yýldýzlarda aradým seni namlu uçlarýnda uykusuz nöbetlerde ve denize düþen yakamozlarda
duydum ki ölüm sarmýþ dört bir yanýný duydum ki özgürleþmiþsin kara saçlarýný sermiþsin rüzgarýn uðultusuna birde alýn tahtasýna yazýlan sevda sözcüklerinde aradým seni özgürlüðüm özgürlüðüm olmuþsun yine
militan bir þiirde okudun seni daðlarý, rüzgarý ve güneþi kucaklamýþsýn kocaman ellerin kocaman gözlerinle ve kocaman yüreðinle sevmiþsin
bir kez daha utandým biz kez daha insan olmaktan yýkýlmýþým yine aç kalmýþsýn susuz kalmýþsýn uykusuz ve yorgun düþmüþsün
biliyorum nice sevenlerin nice çocuklarýn nice yoldaþlarýn var onlardan bir tanesi de benim ister çocuðun ister sevgilin istersen yoldaþýn olarak sev beni
duydum ki özgürleþmiþsin býrakýrken kendini daðlarýn doruklarýnda çam fidelerinde kardelenleþmiþsin son kez bir türkü söyle ellerimden tut mesela çocuklar gibi aðlamak istiyorum içim öfke çukuru öfkenin çýðlýðýný atmaya geldim düþtüðün toprakta çoðalýr gibi yeniden doðmaya geldim
ibrahim dalkýlýç
26/06/2016 22:00 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.