Sema saklýsý maviye çalarken gözlerin Türlü canlýnýn secdeðahý toprak benim Rüzgarýn göðüsünü kabartýr o sözlerin Kökün nabzýný tutan hele ki yaprak benim
Þafak sökmek üzere sol yanýmýn ezgisi Sis yansýtsa içliði en yüksek daðý benim Ve zirvede sorulur kulun alýn yazgýsý... Bin bir düðüm çözülen sevgi baðý benim....
Bülbülün arandýðý zerre noksanýn içinde Gülün kokusu ile sýrra çoðalan benim Yüze yüzlük deðilse doksan dokuz biçimde Evrenin hakikatine o daðýlýn benim
Sözüm ðah cahilliðe ðahý da þu alime Vuslatýr bunun adý vakit fazlasý benim Küllerimden tutuþup ayak iki elime Yalan hariç doðrunun açýk gizlisi benim