Küçük Kuşlar

Küçük küçük kuþtular

Gelecek için uçtular

Bir kafese kondular



Üþüdüler, canlarý yandý aðladýlar

Geride býraktýklarýnýn hasreti vurdu

Birbirlerine sokuldular

Acýktýlar lokmalarýný,

Üzüldüler acýlarýný paylaþtýlar



Geçmeyecek sandýklarý dört kocaman yýl

Koyun koyuna uyudular

En gizli duygulara, en zor anlara tanýk

Akan gözyaþlarýna mendil oldular



Bir gün açýlýverdi kilitler

Gelecek gelmiþti…

Havalandýlar

An içinde savruldular

Hiç dönemeyecekler,

Uçmayý unutanlar,

Yitip gidenler oldu



Koca kadýnlar oldular bir anda

Yaþam adýna çýrpýndýlar

Kendi gök kubbelerinde

Zaman zaman özlem sýzlattý kalplerini



Ve o koca kadýnlar yirmi altý yýl sonra

Bir sabah kavuþtular

Ýlk bakýþ, ilk gülümseme ile

Yok oldu koca kadýnlar

Bir anda döndü o küçük kuþlar



Zaman akmamýþtý adeta

Kaldýklarý yerden

Sevinçle, neþeyle kanat çýrptýlar

Hüzünlendiler

Kanatlar mendil oldu

Gerçeklik uzaklaþtý

Cývýltýlar kapladý yeryüzünü



Onlar küçük kuþtular

Ayný anda kanatlanýp uçtular...



( yatýlý okul arkadaþlarýyla 26 Yýl sonra kavuþmanýn ardýndan ) (fotograf Havva Ulusoy)
Sosyal Medyada Paylaşın: