Þöyle bir dokundum sana parmak ucuyla, bir anda evren geniþliðin de oldu yüreðim Bir zamanlar ektiðim yoksulluk tohumlarý, þimdi bir den bire bahar açýverdi gönül bahçemde. Ýkimiz önce deniz, sonra okyanus olduk kocaman bir yürek geniþliðinde. Kalbimin içinde aðýrlardým seni. Ben, sigara içmem, tütün de saramam zaten, arada bir tek þiþe bira alýrým, o da kýrk yýlda bir. Ama o an öyle bir duman altý oldum ki, sanýrsýn bir büyük götürdüm. Sarhoþ olmuþum, hem kör, hem de saðýr farkýn da bile deðildim Gündüz Yavuz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.