hemen her gün dönüyorum yerimden kýyýsýnda açmýþ çiçekler var ölümlerin ayna olmayan þehirlerde biraz yüzsüz biraz þaraplý olmak var.hu sonra ulaþtýðýmýz yer ayný iþte o edepli ben edepsiz karþýda deðiliz gülerken birbirimiz oluruz istanbulda herkesi saðlýyor biraz yanlýþ deðil rengi gökyüzünün yutulmuþ gibiyiz orada herkesin içinde
saati olmayan zamanlarda yaþýyoruz az daha dönerse düþecek gibiyim dolmadan da gidilebilen sular üstündeyim ezgisi yok bu þeylerin