Kartal kanatlarý çýkarýyorum, bu dolunayda.
Çatýrtýlar duyuluyor.
Siyah ve sert vuruþlarla yükseliyorum aniden,
Ben.
Kararlý bir edayla süzüyorum gökleri,
Kimse yaklaþamýyor
Korkusundan.
Uzundur, uçuyorum ben.
Konduðum hayatlarýn rengine bakýyorum,
Her birinin yerine geçiyorum.
Sonra ,
Her
Birini
Býrakýp
Kendi göðüme yeniden ..
Ben,
Orijinal sollarý da seviyorum bu arada.
Zaten, hayatý sol/dan soluyorum ben;
Soðuk maddenin gri mavisi, içimdeki boþluklara daha çok yakýþýyor.
Ali’yi de bundan sevdim ya ben;
Kuvvetli soðuk oluþundan
Mavisinin..
Anlayýn!
Aslýnda uçmuyorum,
SAVRULUYORUM,
Ben.
Ölü topraðýný týrnaklar gibi ciddiyim iddiamda;
Savruluyorum.
Tüm bunlara mukabil içimin mütedeyyin kadýný,
Mimiklerini hiç bozmadý.
Müfrezesinde ciddi bir komutan o,
Koruyor beni
Yaþýmýn
Havalesinden..
Yeter Ýclal,
Ver ilamýmý.
Kopsun kanatlarým,
Daha da uçmak istemiyorum
Sol/uk ve soðuk ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.