söyler misin bütün yalanlardan daha yakýcý deðil miydi bir avcýnýn sessizlikten korkmasý peki rüyalarýmdan süzülen, rafine edilmiþ bir çýðlýðýn yankýlarýn da ’’sus’’ payýmýza düþmedi mi
aklýmý baþýmdan alan sevdanýn özüne sinen acý, hep var oldu ve ben bir avcýnýn soðukta kývranan bedenin de doðmayý ölmeyi gördüm beni bekleyen biri varmýþ gibi her gün damla damla çoðaldým çoðaldým acý acý tepeden týrnaða
bir masanýn üstün de yýpranmaya býrakýlmýþ bir þiir de geçiyordu unutulmanýn verdiði acý yüzümü usturayla yýrtarak yarýna göz kýrpan bir yüz býrakmadý ve ben ruhumu soymaya baþlayan geçmiþime yenik düþtüm istemiyorum, baþýný alýp giden sevdalarýn duasýný çünkü gidenler gelmedi gelmeyenlerdi... Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.