Yakasýnda karanfil eskiten
Kadýnlar
Ölçülüp
Biçilirken
Sevdanýn kantarýnda
Hiç birinin
Kumaþý yetmiyor aþk/a
Yüzlerine bakýyorum
Nefesleri toprak kokuyor
Kirpikleri öksüz
Gözlerinden okunuyor
Yaþama uzak
Tanrýya yakýn olduklarý kaç zamandýr
Hepside
Milyon kere
Kederlerinden ölüyorlar
Güneþi çalan bulutlar
Zamansýzca
Unutturmuþlar
Ýnsancýl bir gelecek için sevmeyi
Umarsýz sevgileriyle
Ah!
O gördüðüm
Gözlerinde saklý kederleri
Yok mu?
Yanýlgýlarýnýn
Korkaklýðýndan
Hep
Yarýnsýzlýðý örgütleyip içlerine
Sessizce
Öldürüyor hepsini
Birer birer …
Taylan KOÇ